เปิดบล็อกนี้จึงขอเจิมด้วยเพลงก่อน และขอนำเสนอเพลงไทยที่เนื้อหาและดนตรีอบอวลกรุ่นในหัวใจยิ่ง
เพลง "แสงจันทร์" ขับร้องโดย มาลีฮวนน่า ซึ่งผู้แต่งคือ ชวาลา ชัยมีแรง
เจ้าของหนังสือ "อาณาจักรพระจันทร์เสี้ยว"
มาฟังเพลงที่เพราะพริ้วดั่งบทกวี
แสงจันทร์กระจ่าง หรือรำพึงใต้เงาจันทร์ เพราะเขียนระหว่างบรรยากาศของพระจันทร์เต็มดวง
เพลงนี้บรรยายถึงการรำพึงของคนพเนจรว่า..โบกรถไม่ได้แล้วนะ มันมืดแล้ว ม่านราตรีปกคลุมแล้ว
ทั้งยังเดินทางเดียวดายอยู่ที่ศาลาริมทาง จึงก่อเป็นอารมณ์รำพึงรำพันออกมา
เอ่ยถึงนางฟ้าว่านางฟ้านอนหลับแล้วหรือยัง แล้วก็รำพึงว่า เอ..เราออกมาเดินทางทำไม
"เอาใจและร่างกายมาวางเดิมพัน เดินทางไกลอยู่ใต้แสงจันทร์ คิดถึงทุกวัน คิดถึงทุกคืน
คิดถึงคนรัก ชุบชูใจให้ตื่นฟื้น โอ้ ฝันอยู่ทุกค่ำคืน ในคืนที่มีแสงจันทร์...อ่อนหวาน..."
เคยมีโอกาสได้รู้จักและสนิทกับพี่ชวาลาในรั้วรามคำแหงช่วงหนึ่ง
เคยได้เมามายสารพัน ได้ฟังพี่แกเล่นกีต้าร์สดๆ
นับเป็นช่วงเวลาที่แสนประทับใจล้นในครั้งหนึ่งของชีวิต...
