ในที่สุด...วันที่ 31 ธันวาคม 2555ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของปีนี้ก็มาถึงเสียที...
แม้นว่าตามจริงแล้วก็เป็นวันหนึ่งในสัปดาห์
ในเดือน และในปีหนึ่งเฉกเช่นวันอื่นๆ ก็ตาม
ปีเก่าผ่านไป...ปีใหม่ผ่านมา...
และชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อไป
ตราบเท่าที่ลมหายใจยังมีอยู่...
ขอความสุข ความเจริญ และความสำเร็จที่ไขว่คว้าหา จงบันดาลเกิดมีแก่ทุกท่านๆ ท่าน
ลาแล้วลาลับ...ลาทีปี ๒๕๕๕ ที่ผ่านไปแล้วผ่านมา และผ่านหาย
ผ่านเรื่องราวเหนื่อยยากแสนมากมาย ผ่านทั้งสิ่งดีและร้ายหลากหลายครัน
อาจร้องไห้ในบางคืนที่เมาค้าง มียิ้มบ้างในบางคราที่น่าขัน
อาจย่ำแย่ย่อยยับกับบางวัน มีหัวเราะเยาะหยันบางเวลา
ปีเก่าใกล้ผ่านพ้นอีกหนแล้ว พาใจแป้วจิตป่วนรัญจวนหา
วันวัยล่วงผ่านเลย...เคยผ่านมา ก็ผ่านไปในพริบตาเพียงชั่วคืน
ขอความทุกข์เข็ญทวีของปีก่อน ซึ่งบั่นทอนชีวิตจนเกินทนฝืน
บรรเทาลงสิ้นมลายกลายเป็นฟืน ที่พร้อมลุกโชนชื่นเมื่อตื่นเช้า
ลุกเป็นไฟให้ความหวังดังตะวัน แผดสาดแสงเสกสรรดับความเศร้า
พานพบทางสายหมอกขาวพราวพริ้งเพรา ทอดทับตามทางสีเทาแสนเปล่าดาย
ลาแล้วลาล่วง ปี ๒๕๕๕ ฝากน้ำตาความบัดซบสยบพ่าย
ปลดตรวนพันธนาการร้าวรานร้าย จงลาลับลิบหายไปพร้อมกัน
ขออำลาปีเก่า...เมาทิ้งทวน ดื่มประชดฤดูแปรปรวน โลกผวนผัน
แด่อดีตที่ยับเยินเกินจำนรรจ์ ลมหายใจที่เหลือนั้นสู้แค่ตาย...
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น